Wiosenne przesądy i obrzędy przodków

Pory roku są postrzegane jako symbole narodzin, rozwoju, śmierci i przemijania. Dawne społeczności starały się mierzyć czas, obserwować Słońce i Księżyc, umieli określić zbliżające się zmiany w przyrodzie.

Wchodzimy w okres wiosny, dla wielu z nas to czas na który czekamy od dłuższego czasu. Odrodzenie czujemy w powietrzu. Słoneczne dłuższe dni wpływają pozytywnie na nasze samopoczucie fizyczne oraz psychiczne. Jest to głownie okres rozwoju w przyrodzie. Powtarzającymi się symbolami wiosny jest młodość, kwiaty, kwitnące drzewa. W Chinach i Japonii np. kwiat wiśni jest ważnym symbolem tego okresu. Rozwój roślinności jest widoczny gołym okiem.

W różnych kulturach występują więc różne symboliki określające pory roku. Symbolem chrześcijaństwa i tego okresu jest Jagnię, które nawiązuje do Ukrzyżowania i Zmartwychwstania, przez co jest kojarzone z Wielkanocą.  Święto obchodzi się w niedzielę bezpośrednio po pierwszej pełni Księżyca, przypadającej po wiosennym zrównaniu dnia z nocą.

W sztuce zachodniej wiosna jest tradycyjnie przedstawiana pod postacią młodej kobiety, która symbolizuje płodność. Występuje w wieńcu z wiosennych kwiatów.

Istnieje bardzo wiele przesądów wiosennych, ciekawych , choć może już zapomnianych. Przesądy te połączone są z obserwacja nieba . Przez wieki osoby zajmujące się ziemia obserwowali rytmy natury, przewidywali pogodę poprzez obserwacje.

  • Bocian jest symbolem płodności, narodzin i nadchodzącej wiosny.

Gdy widzimy pierwszego bociana na niebie w nowym roku , zapowiada to pracowity rok z dużymi sukcesami. Także to zapowiedź podróży.

Złym znakiem jest natomiast widzenie bociana, który czyści sobie pióra.

Widok chodzącego wolno bociana lub siedzącego w gnieździe zapowiada lenistwo i częste siedzenie w domu.

Gdy Bocian założy gniazdo w pobliżu domu, przyniesie to szczęście domostwu.

Kiedy jednak przed Jesienią bocian opuszcza gniazdo, to wróży to niekorzystne zmiany losowe.

Gdy bocian wyrzuci własne jaja, jest to zapowiedź nieurodzaju. Gdy lato jest suche i jest mniej żab, które są pożywieniem bocianów, bociany nie decydują się na wychowanie młodych.

Gdy słyszymy ciągle klęczącego Bociana możemy spodziewać się kłótni w domu bądź z sąsiadami.

Gdy Bocian krąży nad domem zwiastuje to narodziny dziecka w rodzinie.

  • Istnieją przesądy także o Owadach.

Gdy ktoś wpadnie w mrowisko może to oznaczać wpadnięcie w nieodpowiednie towarzystwo.

Ukąszenie przez mrówki zapowiada dobre zdrowie.

Gdy rolnik pracuje na polu, należy policzyć towarzyszące mu ptaki. Jeśli za pługiem czy maszyną rolną będzie parzysta liczba ptaków to będzie to obfity rok w plony.

  • W pogodzie,  jeśli pierwszy grzmot pioruna dobiega ze strony wody, strumienia czy rzeki, można spodziewać się lata obfitego w burze i ulewy.  Natomiast gdy grzmi od południa lato będzie suche.

Niezwykłe obrzędy wiosenne naszych przodków

Obrzędy powitania wiosny mają na całym świecie wielowiekową tradycję. W wielu kulturach wiosna to czas powitania i nadejścia tego co nowe, radosne i dające nadzieję. W Polsce rozwinęło się parę sposobów na powitanie wiosny.  Poprzez symboliczne gesty i obrzędy spędzamy ten dzień w sposób znaczący. Znanym choć coraz mniej obchodzonym obrzędem  są Jare Gody. Świętowanie trwało kiedyś parę dni a zaczynało się od  topienia Marzanny. Marzanna która miała też takie imiona jak Mora, śmierć, Śmiertka, Morana, była słowiańską boginią Ziemi i Śmierci a także odrodzenia.

Marzanna jest uosobieniem zimy oraz śmierci, dlatego się ją topi by odeszła wraz zakończeniem astrologicznej zimy. Marzannę w postaci kukły ze słomy, ubierano w białe płótno, korale oraz wstążki.

Topienie kukły 21 marca  przywoływało w ten sposób wiosnę. W czasach słowiańskich najpierw palono ją a następnie topiono. Rytuał ten był poprzedzony pochodem i śpiewaniem pieśni.

Inną mało już znaną formą witania wiosny był tzw Gaik. Jest on dość popularny na Śląsku. Gaik jednak czczony bywa w różnym czasie , ale ma zwiastować nadejście wiosny.  Gałązkę sosny bądź jodły ozdabiano wstążkami, różnymi ozdobami, a następnie okrążano wieś przy śpiewach mieszkańców.

Jednym z najważniejszych zwyczajów związanych z witaniem wiosny było malowanie jajek. Zwyczaj ten jak wiemy został zaadaptowany przez kościół katolicki. Jednak ten zwyczaj wywodzi się z wierzeń pogańskich. Jajko według Słowian to symbol nowego życia i płodności. Malowano jajka na różne kolory, by  wyzwalały energię i witalność oraz przynosiły powodzenie w rozpoczynającej się wiośnie.

Okres przygotowań do wiosny wiązał się i do tej pory wiąże się z dokładnym sprzątaniem domostw tzw” wiosenne porządki”, paleniem ognisk, organizowaniem uczt z tańcami i śpiewami.

Otagowano , .Dodaj do zakładek Link.

Możliwość komentowania została wyłączona.