Mimo tego wydaje się, że utraciliśmy świadomość istnienia czegoś “ innego” , siła, która przenika wszelkie życie i byt. Ta siła łącząca obejmuje także pozornie przypadkowe tasowanie i wybieranie kart tarota.
Przekonanie, że życiem rządzi przypadek, a jedynym istotnym związkiem między dwoma wydarzeniami jest to, iż jedno stanowi przyczynę drugiego, to nowoczesny, naukowy punkt widzenia.
Istnieje jednak również znaczenie starsze i powszechniejsze przekonanie, że wszystko we wszechświecie jest ze sobą powiązane, a zdarzenia i wzory zapisane w zodiaku czy w kartach, w życiu jakiejś osoby czy gdziekolwiek na ziemi stanowią łącznie część jakiejś niewidzialnej siły.
Inaczej mówiąc, przypadkowość wróżenia jest sama w sobie częścią tego procesu.
W XX wieku szwajcarski psycholog Carl Gustav Jung, posłużył się terminem- synchroniczność, na określenie tego rodzaju znaczących zbiegów okoliczności. Uważał on że wyciągnięta przez nas karta tarota została nam podsunięta przez coś wewnątrz nas ( intuicję), co domaga się ekspresji albo musi się zamanifestować w tej właśnie chwili w świecie zewnętrznym ( na podst. Księga Tarota, Sarah Bartlett)
Pozornie przypadkowy wybór kart w dowolnym momencie jest bardzo silnym znakiem istoty tego momentu. To tak, jakby karty wybierały nas w chwili, gdy my je wybieramy. Wszyscy przenosimy nasze nieświadome zmysły na rzeczy znajdujące się w naszym otoczeniu. Przelewamy nasze uczucia, pragnienia na karty, ale tez karty umieją wydobyć z nas to kim jesteśmy i co nasz czeka.
Każdy symbol niesie w sobie przesłanie, a każdy obraz tarota kryje znaczenie. Karty otwierają nas na ogromne siły ludzkiej natury, podsuwające nam odpowiedzi i rozwiązania, już wcześniej tkwiące w naszej intuicji.
